1 november 2018
1 november 2018
Ik had een goede start vandaag: twee birdies op de eerste drie holes. De vlaggen stonden lastig maar het was qua omstandigheden makkelijk spelen, er stond geen wind.
Mijn score van -1 vandaag is niet eens zo slecht, maar ik merk goed dat mijn lichaam nog moet wennen aan toernooigolf. Dan heb ik het niet over mijn pols, maar gewoon het hele lichaam. Dat verklaart ook dat ik soms nog ballen sla die ik niet gewend ben. Dat is ook niet vreemd, want het is pas mijn vierde wedstrijdronde. Je wilt gelijk vol gas geven, maar dat kan gewoon niet. Het gaat stapje voor stapje.
Over vandaag: op hole 16 sla ik mijn drive links achter de bomen en kon ik niks meer. Op 18 sla ik mijn drive ook naar links in het water. Op die twee holes maak ik bogey. Als ik die twee mindere drives niet sla kan je spreken van een prima dag, maar ik heb het vertrouwen dat ik de komende dagen de aansluiting kan vinden. Ik vind het een leuke baan. Vorig jaar noteerde ik op dag 1 een 64, dus ik weet dat ik het hier kan. Morgen iets vrijer spelen!
Klik hier voor meer over het Turkish Airlines Open.
Ik kijk met een goed gevoel terug op de eerste drie toernooien van dit jaar, zeker omdat we op banen speelden die niet tot mijn favorieten behoren.
Het lange spel was goed maar geen geluk op de greens en daardoor een 36ste plaats in het Ras AL Khaimah Championship.
In de Hero Dubai Desert Classic ben ik als 27ste geëindigd na een prima slotronde.