Ik had een superstart in het Italiaans Open met een mooie ronde 66 op Marco Simone GC, een lastige baan met extreem hoge rough en veel wind. Na de tweede ronde in 71 slagen stond ik er nog steeds heel goed voor. Helaas ging het daarna minder en dat kwam ook omdat ik last kreeg van mijn rug. Ik kon spelen, maar het ritme was er niet omdat je onbewust toch gaat aanpassen. Zaterdagmiddag stond er veel wind en dat is extra lastig met de vele hoogteverschillen op de baan. Als je in die omstandigheden niet top bent, komt er een ronde 77 op de kaart en was ik de aansluiting met de top kwijt.
Dunhill Links
Zondag was mijn spel vooral van de tee niet goed en raakte ik maar vier fairways. Op een baan met hoge rough ga je dan slagen inleveren. Ik hield de schade nog enigszins beperkt door een eagle op hole 12, maar na die eerste ronde is een 67ste plaats natuurlijk heel teleurstellend.
Die rug is ook vervelend, maar ik maak me geen zorgen. Ik heb dit vaker gehad en als Bas, mijn fysieke coach, me een paar keer behandelt is het meestal snel weer weg. Het komt nu ook goed uit dat ik deze week het Frans Open niet speel. Ik verwacht weer helemaal fit te zijn voor de Dunhill Links een week later.
Ryder Cup
Tijdens het Italiaans Open ging het veel over de Ryder Cup omdat het duel tussen Europa en Amerika volgend jaar op Marco Simone gaat plaatsvinden. Het is voor matchplay zeker een goede baan. Als de baan wordt opgezet met hoge rough is dat denk ik in het voordeel van Europa.
Natuurlijk hoop ik er volgend jaar bij te zijn, maar dat is voor mij in meerdere opzichten momenteel ver weg, zo realistisch ben ik uiteraard wel. Ik moet veel beter gaan spelen en dan nog is kwalificeren heel lastig. Maar de Ryder Cup is voor iedere Europese golfer een groot doel en dat geldt natuurlijk ook voor mij.
Volg mij ook op Instagram
