Halverwege het Brits Open had ik uitzicht op een mooie eindklassering. De zaterdag was met een ronde gelijk par ook nog acceptabel, maar zondag ging het volledig mis. De baan speelde in de regen lastig en lang en ik had gewoon totaal de vorm niet. Mijn eerste twee afslagen gingen in fairwaybunkers en dat is het laatste wat je moet doen op Royal Liverpool. Zo begon ik met bogey en dubbel-bogey en daarna werd het niet beter helaas. Afslag op hole 8 out of bounds en nog een dubbel. De eerste negen holes speelde ik in 42 slagen, veel te veel natuurlijk. De tweede negen ging het iets beter, maar het einde was typerend voor de dag. Met twee slagen op een meter of veertig van de hole en met een bogey weglopen. Kortom een dramatische ronde in 80 slagen.
Een major spelen is mooi, de cut halen in zo'n groot toernooi is prima en ik realiseer me ook dat ik er vorig jaar rond deze tijd een heel stuk slechter voor stond. Maar deze ronde in 80 slagen is wel een heel grote teleurstelling. Ik ben echt even toe aan een periode zonder golf. De komende weken zijn er geen toernooien op de DP World Tour, en de toernooien in augustus in Noord-Ierland en Tsjechië sla ik over. Mijn eerstvolgende toernooi wordt Zwitserland dat op 31 augustus begint.
Ik kijk met een goed gevoel terug op de eerste drie toernooien van dit jaar, zeker omdat we op banen speelden die niet tot mijn favorieten behoren.
Het lange spel was goed maar geen geluk op de greens en daardoor een 36ste plaats in het Ras AL Khaimah Championship.
In de Hero Dubai Desert Classic ben ik als 27ste geëindigd na een prima slotronde.