De cut missen is altijd heel teleurstellend, en zeker in een major als het US PGA Championship. Ik heb in de tweede ronde op Quail Hollow genoeg kansen gehad maar ze niet benut. Op hole 1 sla ik een mooie tweede slag en maak een putt van drie meter voor birdie, dat was lekker. Op hole 2 mis ik van drie meter voor birdie. Daarna twee bogeys op 3 en 4 en vervolgens allemaal parren tot een birdie op hole 12. Daarna par op hole 13 en vervolgens sta ik op de tee van 14, een korte par-4 die in een keer te halen is. Achteraf was het een foute keuze om met de 3-wood voor die green te gaan. Ik trek m iets om naar links het water in en ik kom uiteindelijk nog goed weg met bogey. Op 15, de par-5 die in twee te halen is, doe ik wat ik moet doen, birdie maken.
Teleurstelling
Dan weet je dat er drie moeilijke slotholes komen op de Green Mile. Op hole 16 push ik mijn ijzer-3 in de bunker. Lastig bunkerschot goed op drie meter maar ik mis de putt. Op 17 sla ik mijn ijzer-6 net te ver links, in het hoge gras. Chip op twee meter was oké maar ik mis ook die putt. Op 18 een perfecte drive, ijzer-6 recht op de vlag maar de putt voor birdie wil ook niet vallen. Ronde 73 en +7 totaal, te veel voor de cut. Achteraf is het vooral de triple in de eerste ronde die me nekt. Heel teleurstellend om de cut te missen in een major, maar ik merk gelukkig wel dat mijn lange spel weer steeds iets beter wordt. Ik heb op een heel erg lastige baan veel goede ballen geslagen. Dat is positief, maar nu overheerst natuurlijk de teleurstelling.
Kijk op GOLF.NL voor meer over het 99ste PGA Championship
