Dit was een ronde waarin ik heb bewezen dat het altijd zin heeft om te vechten en dat in een of twee holes alles kan omkeren.
Op hole 9 geef ik alles eigenlijk weg met een double-touch. Ik speelde echt heel goed de eerste acht holes, en er zat tot dat moment eigenlijk veel meer in dan -2, maar dan krijg je met die slechte chip echt een mentale klap.
Er gaat van alles door je hoofd. "Lekker vrij weekend" en dan vrij snel "Nee, ik wil gewoon die knockout spelen en blijf vechten".
Ik moest nog drie birdies maken en had nog negen holes te spelen, dus waarom niet. Die negatieve gedachtes probeer je om te zetten in positieve. Het enige wat je daarnaast kan doen is proberen om goeie ballen te slaan.
Op 13 sla ik dan helaas nog een volledige misser van de tee voor een bogey en dan zakt opnieuw de moed in je schoenen, want dan blijven er steeds minder holes over.
Ik heb twee dagen nul procent vertrouwen gehad op de greens. Toch moet je het er mee doen en heb vandaag zeker een paar goede putts geslagen. Veel vielen er net niet, maar dan is het lekker dat er eentje valt op 16 en dat de chip op 17 met een gelukje voor eagle erin gaat.
Het mooie is dat je morgen helemaal opnieuw begint. Alles wat ik de laatste twee dagen heb gedaan maakt niet meer uit, en dat is het voordeel voor de spelers zoals ik die net de cut weten te halen. Ik kijk uit naar morgen en hoop er een mooi weekend van te maken zo dicht bij huis!
Leaderboard. Meer nieuws over het toernooi op GOLF.NL. Informatie over het toernooi en kaartjes: belgianknockout.com.
