26 januari 2020
26 januari 2020
In de laatste ronde van de Dubai Desert Classic had ik het heel moeilijk. De baan speelde erg lastig met hoge rough en harde greens en als je dan een dag hebt waarop nauwelijks iets lukt, dan kan het dus gebeuren dat je moet tekenen voor een ronde 79. Dat is heel erg zuur en teleurstellend, maar helaas hoort dat er ook bij in golf. De eerste drie dagen speelde ik degelijk, niet bijzonder maar ook niet heel slecht. De baan van de Emirates Golfclub ligt mij niet heel goed, dus het halen van het weekend was prima. Daarna wil je natuurlijk bovenin meedoen, maar dat zat er helaas niet in.
Mijn spel is gewoon nog niet messcherp, geen enkel onderdeel eigenlijk en dan kun je dus hard afgestraft worden als de baan heel moeilijk speelt zoals in de laatste ronde. Wel positief is dat mijn ijzers zeker de eerste drie dagen beter waren dan vorige week in Abu Dhabi, dat neem ik in ieder geval mee naar het toernooi van komende week in Saoedi-Arabië. Vorig jaar in de eerste editie van de Saudi International werd ik zesde dus ik kan goed uit de voeten op die baan. De 79 van vandaag moet ik snel vergeten want ik weet uit ervaring dat na een slechte week zomaar een heel goed toernooi kan volgen, dat is gelukkig ook golf.
Ik kijk met een goed gevoel terug op de eerste drie toernooien van dit jaar, zeker omdat we op banen speelden die niet tot mijn favorieten behoren.
Het lange spel was goed maar geen geluk op de greens en daardoor een 36ste plaats in het Ras AL Khaimah Championship.
In de Hero Dubai Desert Classic ben ik als 27ste geëindigd na een prima slotronde.