Het is natuurlijk een grote teleurstelling om de cut in de Masters te missen. Ik heb er alles aan gedaan en ben tot de laatste hole positief gebleven, maar uiteindelijk mis ik het weekend op twee slagen. De oorzaak is heel duidelijk: ik heb geen enkel gevoel gehad bij het putten. Als je zo veel fout doet op de greens, ga je in de Masters de cut niet halen, zo simpel is het. Ik begon de vierde ronde met een bogey, maar op de par 5 tweede hole sloeg ik mijn bal bijna de hole in voor een albatros. Ik had een kort puntje voor eagle, dat voelde lekker. Wat er op de volgende hole gebeurde was eigenlijk tekenend voor dit toernooi. Van een meter of tien maak ik een compleet onnodige 3-putt voor een bogey. Het
putten liep gewoon totaal niet.
De greens waren iets langzamer dan vorig jaar, daar had ik moeite mee. Op hole 7 en 9 maak ik wel goede putts voor birdie om naar +2 te gaan. Omdat de tweede negen op Augusta in principe makkelijker speelt, had ik alle kans om de cut te halen.Maar ja, als je als een draak staat te putten wordt het heel lastig. Op hole 13 ging ik in de fout met mijn driver, links in de bomen. Ik kwam nog aardig weg met een bogey. Hole 15 was ook weer zo'n voorbeeld waar het deze week mis ging.
Ik lag met twee slagen net buiten de green op die par 5, een meter of acht van de hole. Ik maak geen birdie maar loop met een par en een rotgevoel de green af. Op de par 5 holes heb ik dit toernooi niet genoeg weten te scoren. Uiteindelijk moet ik concluderen dat de vorm er gewoon niet was. Al een paar weken gaat het gewoon minder, vooral op de greens.
De cut missen is vervelend, als het in de Masters gebeurt, het mooiste toernooi van het jaar, is dat extra zuur. Maar ik moet deze teleurstelling verwerken en me richten op het volgende toernooi, volgende week speel ik de RBC Heritage. Het is nu zaak om bij de basis te blijven, hard te werken, dan komt de ommekeer vanzelf weer, daar ben ik van overtuigd.
