13 september 2015
13 september 2015
Een 23ste plaats in het KLM Open, daar word ik natuurlijk niet heel vrolijk van. Ik begon de laatste ronde met maar een doel: zo veel mogelijk birdies maken. Na zeven holes was ik -2, niet geweldig maar ook niet slecht. Hole 8 is een lastige par-3, zeker zoals vandaag met wind tegen. Ik sla een prima ijzer op de green maar maak vervolgens drie putts voor een bogey. Dan is al het momentum weer weg. Zo ging het eigenlijk keer op keer. Ik heb veel goede dingen gedaan deze week, maar ook echt amateuristische fouten gemaakt.
Vooral met de wedges heb ik heel veel laten liggen. Hole 18 was een goed voorbeeld hoe het te vaak ging. Ik had 101 meter naar de vlag. Dat is voor mij net een vervelende afstand want ik zit dan tussen twee wedges in. Ik moest een harde sandwedge slaan die wel precies bij de hole landde, maar door de backspin een eind terug rolde. Dat was een beetje pech, maar ik heb ook gewoon veel slechte wedges geslagen. Ik denk dat ik van midden fairway met een pitchingwedge in mijn handen dit toernooi vijf of zes bogeys heb gemaakt, dat kan natuurlijk niet als je op dit niveau bovenin wilt meedoen. Ik ga de komende tijd hard aan mijn wedgespel werken om wat meer variatie te krijgen in mijn stokkeuze.
Er waren deze week gelukkig ook veel positieve dingen. Mijn spel van tee tot green is duidelijk weer beter, het harde werken de afgelopen weken is niet voor niets geweest. Ik stond weer met vertrouwen boven de bal en daar heeft het dit seizoen te vaak aan geschort. Dat neem ik mee naar de resterende toernooien dit seizoen. Hoewel een 23ste plaats niet is waar ik op hoopte, heb ik toch weer erg genoten van het KLM Open. Er was veel publiek en die steun doet me heel erg goed. Heel mooi ook om zondag zo veel mensen in het oranje te zien langs de fairways. Ik neem met wat weemoed afscheid van de Kennemer, ik heb er zo veel mooie herinneringen. Hopelijk komt het KLM Open er weer terug. De komende drie jaar gaan we naar The Dutch, een ander soort baan, maar ook daar zal het ongetwijfeld erg goed worden.
Ik heb nu een week vrij. Ik zal wel een dagje rust nemen, want het KLM Open is met alle aandacht altijd een extra zware week. Daarna ga ik weer hard aan de slag om me voor te bereiden op het volgende toernooi, het Porsche European Open in Duitsland.
Helaas geen slottoernooi voor mij in Dubai na een seizoen waarin ik vaak wel twee of drie goede ronden in een toernooi heb gespeeld, maar slechts heel zelden vier.
In het Frans Open was geen onderdeel van mijn spel echt goed en op een lastige baan ga je dan ruim de cut missen.
Het Iers Open en vooral het BMW PGA Championship, twee grote toernooien, hebben niet gebracht waar ik op hoopte.