DOOR DE OGEN VAN MIJN VADER
Mijn vader Nico regelt mijn zaken in Nederland en beheert ook mijn zakelijke agenda. Daarnaast is hij een van mijn grootste fans. Hoe heeft hij de afgelopen week beleefd? Hierbij exclusief voor jullie zijn verslag!
Maandag 12 september: Holland – Belgium Challenge
“Pfff, dat wordt nog wat deze week. Joost krijgt een flink pak slaag van Thomas – de ballen vliegen links en rechts van de baan. Hopelijk is er nog wat tijd voor de driving range vanmiddag.”
Dinsdag 13 september: oefendag
“Ik zeg het niet hardop, dat doe ik nooit, maar er moet snel wat gebeuren anders gaat het niet goed. Joost is tot ’s avonds met Phil aan het oefenen, maar om nu te zeggen dat hij er helemaal klaar voor is…”
Woensdag: Pro Am
“Kijk, dat geeft moed. Joost speelt mee met de Pro Am en hij begint ze nu echt goed te raken, is lekker afgeleid door aardige flight-genoten en dat werkt positief. Misschien dat er toch nog wat moois gaat gebeuren de komende dagen.”
Donderdag: 1e speeldag -2
“En we zijn weg. De eerste 9 is het nog wat werken, maar vanaf de 10e komt Joost in een goed swingritme. Ik moedig hem aan als hij een birdie maakt, blijf verder op de achtergrond. Joost zit goed in zijn concentratie, zie ik. Als hij langs wat mensen naar een volgende hole loopt kijkt hij bewust iets omlaag, zoekt geen oogcontact – dat zou alleen maar afleiden. Dit rondje had wel -3 of -4 mogen zijn, maar ja, in elk geval een solide begin van het toernooi.”
Vrijdag: 2e speeldag -7
“Joost is relaxed, maakt grapjes met Sponge, en ineens gaat het allemaal vanzelf. Joost is een gevoelsspeler, en in deze atmosfeer, zijn thuisbaan, met al die mensen die achter hem staan, komt het beste in hem naar boven - wat resulteert in een baanrecord van 64. Na een wat mindere periode lijkt de ban weer gebroken. Ik geniet volop! En het grappige is, voordat hij vandaag afsloeg voorspelde Joost dat het zo maar 6 onder kan worden. Bijna goed.”
Zaterdag: 3e speeldag -2
“Je weet dat je een superdag niet zo maar even herhaalt, dus -2 is prima. Ik sta altijd zo’n 20/30 meter vanaf de tee, naast de fairway. Dan kan ik meteen doorlopen als iedereen heeft afgeslagen. Tijdens zo’n ronde volg ik mijn eigen pad, ben volledig gefocust op de wedstrijd, en dus zeker niet gezellig om mee op te lopen. Maar ik ben tevreden. Joost doet morgen volop mee voor de overwinning. Ik ben benieuwd!”
Zondag: 4e speeldag -8
“Het is vandaag erop of eronder, we gaan voor de overwinning. Ik ben altijd blij als de eerste bal goed op de fairway ligt, en gelukkig is dat het geval. Met direct twee birdies zijn we vol in de race. Leuk dat hij bij David (Horsey) in de flight zit, samen met Bernd (Wiesberger) en Chris (Wood) een van zijn beste maatjes op de Tour. Ik concentreer me op Joost, niet op de scores van anderen, daar kan je toch niets aan veranderen. Er zit elektriciteit in de lucht, Joost slaat ze werkelijk fantastisch. Op 13 is het even slikken, bal in het water, maar de daaropvolgende slag klinkt als muziek in mijn oren: vol in de sweetspot. Ik hoor niets van de mensen om me heen, sluit me af, wil nog niet aan een overwinning denken – dat is de goden verzoeken. Pas na zijn ijzer 5 op de 17e besef ik dat Joost wel eens opnieuw kan gaan winnen. Maar ook nu hou ik die gedachten van me af – remember Jean van de Velde. Ik ben tot de laatste put gespannen, laat die bal nou maar eerst in de hole vallen, dan gaan we pas juichen. Dan is het zover, -8, wat een fenomenale ronde. Een sprookje! Ik omhels Joost en schiet vol. En ik ben niet de enige; mensen van de NGF, The Dutch, TIG, sponsors, journalisten, vrijwilligers - iedereen laat zijn emoties de vrije loop. Wat is dit ongelooflijk gaaf!
Na de prijsuitreiking stap ik met mijn vrouw Nel in de auto en voel me hondsmoe. Alle spanning van de afgelopen dagen glijdt van mijn schouders. Maar we zijn er nog niet; een overwinning als deze moet gevierd worden. Op naar onze stamkroeg in Rotterdam, waar ook Joost en zijn vrienden zullen aansluiten!
