15 oktober 2019
15 oktober 2019
Zondagavond ben ik na het Italiaans Open van Rome naar Nederland gevlogen, maandag had ik een heel leuke golfdag van mijn kledingsponsor Quick op Golfclub Cromstrijen en 's avonds ben ik in de auto gestapt richting Frankrijk voor het Frans Open. Op anderhalf uur van Parijs ben ik van de weg gegaan en heb ik een hotel genomen, prima geslapen en dinsdagochtend het laatste stuk naar Le Golf National gereden zodat ik lekker op tijd op de baan was. Dinsdagmiddag trainen, woensdag de Pro-Am spelen en de condities van de baan goed leren kennen en dan donderdagmiddag om 13.10 afslaan in de eerste ronde van het Frans Open.
Afgelopen week in het Italiaans Open begon ik sterk met een ronde 66 en een gedeelde derde plaats. De dagen daarna maakte ik te veel foutjes, twee bogeys vanaf midden fairway met een ijzer-9 bijvoorbeeld, en daardoor miste ik de aansluiting met de leiders. Ik eindigde na ronden 72-71-71 uiteindelijk op de gedeelde 25ste plaats. In een sterk bezet Rolex Series toernooi is 25ste natuurlijk niet zo heel slecht, maar het is toch teleurstellend omdat ik al een paar weken voel dat ik dicht tegen de topvorm aan zit. Hopelijk lukt het me deze week op Le Golf National wel om vier ronden goed te spelen.
Ik heb het Frans Open zeven keer eerder gespeeld met een negende plaats in 2016 als beste resultaat. Ik eindigde na 72 holes op -2 en dat was dus goed genoeg voor een top-10 notering. Dat zegt iets over de Albatros baan van Le Golf National, een heel pittige baan met veel water langs de fairways en rond de greens. Lengte helpt op iedere golfbaan, maar je moet op Le Golf National vooral zuiver zijn van de tee en met je slagen naar de green. Normaal gesproken is dat mijn kracht en de statistieken bewijzen dat ook dit jaar weer. Ik sta op de European Tour achtste in de categorie Strokes Gained Approach en negende in Strokes Gained off the tee.
Het Frans Open was vorig jaar nog een Rolex Series toernooi met zeven miljoen dollar prijzengeld. Nu de Ryder Cup is geweest en er wat problemen waren met de sponsoring is het een veel kleiner toernooi geworden. Maar het Frans Open, voor het eerst gespeeld in 1906 en het oudste toernooi op continentaal Europa, blijft natuurlijk een heel mooi toernooi. Ik sta momenteel 29ste in de Race to Dubai. Om over twee weken te mogen starten in het HSBC Champions in Shanghai, een World Golf Championship, moet ik na zondag in de top-30 staan. De kans dat 31 of 32 ook nog goed genoeg is, is groot want er zullen waarschijnlijk wat afzeggers zijn. Maar daar wil ik niet van afhankelijk zijn en ik wil ook eigenlijk niet bezig zijn met spelen in Shanghai. Ik focus me op het winnen van het Frans Open, dat is veel belangrijker. Ik start de eerste ronde op hole 1, een par-4 van 383 meter die kenmerkend is voor Le Golf National want een gevaarlijke hole met rechts hoge rough en aan de hele linkerkant water. Zaak dus om donderdagmiddag heel scherp op de eerste tee te verschijnen.
Helaas geen slottoernooi voor mij in Dubai na een seizoen waarin ik vaak wel twee of drie goede ronden in een toernooi heb gespeeld, maar slechts heel zelden vier.
In het Frans Open was geen onderdeel van mijn spel echt goed en op een lastige baan ga je dan ruim de cut missen.
Het Iers Open en vooral het BMW PGA Championship, twee grote toernooien, hebben niet gebracht waar ik op hoopte.