24 september 2019
24 september 2019
Voor ik het over linksgolf ga hebben, eerst natuurlijk even kort terugkijken op vorige week, het BMW PGA Championship op Wentworth. Ik begon sterk met een ronde 68 en een gedeelde vijfde plaats. Daarna heb ik helaas niet weten door te pakken en met ronden 72-73-72 eindig ik in een heel sterk veld uiteindelijk op de 31ste plaats. Ik speelde na die goede eerste ronde ook zeker niet slecht, maar de ene dag was mijn langere spel iets minder en de andere dag benutte ik te weinig kansen op de greens. Maar ik voel dat mijn spel steeds beter wordt, het is wachten op het moment dat alles een keer samenvalt, dan ga ik op zondag meedoen om de overwinning. Wachten tot alles samenvalt, het is echt zo’n clichéopmerking van topgolfers. Maar het is niet voor niets een cliché geworden, het werkt gewoon echt zo.
Na de West Course van Wentworth met al die mooie oude bomen langs de fairways is het nu even omschakelen naar linksgolf. Niet dat ik opeens heel andere dingen moet gaan doen op de banen langs de zee. Ik zal in de voorbereiding wel wat extra focus leggen op de bal laag houden in de wind en de ijzer-2 ga ik zeker wat vaker gebruiken van de tee, maar het blijft natuurlijk gewoon golf. In het Alfred Dunhill Links speelt iedereen de eerste drie dagen een ronde op de Old Course van St. Andrews, Carnoustie en Kingsbarns en de vierde en laatste ronde is weer op de Old Course. Ik heb dit toernooi al tien keer gespeeld dus ik ken de banen goed. Van het drietal is Carnoustie mijn favoriet, dat vind ik een van de beste linksbanen in de wereld. De Old Course in St. Andrews is en blijft heel bijzonder, die baan ben ik met de jaren steeds meer gaan waarderen. Kingsbarns is prachtig, visueel zeker de mooiste van de drie maar golftechnisch vind ik de baan wat minder. Wind is op linksbanen natuurlijk altijd heel bepalend, maar op Kingsbarns vind ik het verschil heel groot. Als het hard waait is het een heel erg pittige baan, als er geen wind is kun je er heel laag scoren. In 2013 maakte ik -9 met een eagle en zeven birdies.
Naast het normale, individuele klassement voor de profs, is er in de Dunhill Links ook een Pro-Am teamklassement. Ik speel net als in de voorgaande jaren met Wijnand Pon van mijn sponsor Winston Golf. Dat is altijd erg leuk, de sfeer tijdens dit toernooi is door de aanwezigheid van de amateurs sowieso altijd wat relaxter dan tijdens de reguliere toernooien. Maar uiteindelijk gaat het natuurlijk wel om een groot toernooi van de European Tour dus het zou heel mooi zijn als dit al die week wordt waarin alles bij mij gaat samenvallen.
Lees meer over het toernooi op GOLF.NL
Helaas geen slottoernooi voor mij in Dubai na een seizoen waarin ik vaak wel twee of drie goede ronden in een toernooi heb gespeeld, maar slechts heel zelden vier.
In het Frans Open was geen onderdeel van mijn spel echt goed en op een lastige baan ga je dan ruim de cut missen.
Het Iers Open en vooral het BMW PGA Championship, twee grote toernooien, hebben niet gebracht waar ik op hoopte.