5 augustus 2020
5 augustus 2020
Dit wordt mijn achtste US PGA, maar deze keer is de sfeer zonder publiek natuurlijk totaal anders. Alleen al bij de oefenronden in een major zijn er duizenden toeschouwers, nu is het heel erg stil op de baan. Spelen zonder publiek was ik al een beetje gewend na de afgelopen toernooien op de European Tour, maar hier op Harding Park is het toch heel anders. Ook zonder toeschouwers merk je dat dit een groot en belangrijk toernooi is en krijg je dat speciale gevoel van een major. Er is meer media, er zijn veel tv-mensen en alle wereldtoppers zijn er natuurlijk bij. De baan is geprepareerd zoals je kunt verwachten in een major. Harding Park is een openbare baan niet ver van San Francisco en de fairways zijn normaal gesproken lekker breed. Voor dit US PGA toernooi zijn de fairways op veel holes heel smal gemaakt en de rough is hoog. Je moet echt de ballen op de fairways zien te krijgen om deze week een kans te hebben.
Vorige week in het Hero Open waren te veel onderdelen van mijn spel niet goed genoeg en miste ik de cut. Dat was lang geleden, maar het weekend een keer niet halen kan gebeuren. Ik wil nooit de cut missen, maar het voordeel was wel dat ik eerder naar San Francisco kon vliegen en dus meer tijd heb gehad om aan het tijdverschil te wennen en me voor te breiden op dit toernooi. In Engeland was ik vooral van de tee minder goed, in de downswing was ik iets te gehaast, dat is een fout die er af en toe insluipt. Daar heb ik aan gewerkt en de gewichtsverdeling van mijn driver heb ik ook een klein beetje aangepast. Tijdens de oefendagen sloeg ik de driver weer heel goed en dat is nodig ook want op deze baan heb je zeker lengte nodig van de tee.
Ik zit in een hotelletje op een kwartier van de baan. Als ik in de ochtend naar de baan rij is het prachtig, zonnig weer. Aangekomen op Harding Park is het opeens een stuk koeler. Er hangt ook vaak nevel boven de baan die komt opzetten vanaf Lake Merced, het meer dat grenst aan de baan. De baan is door die nevel relatief zacht, je krijgt weinig rol op de fairways. De bal vliegt in die koele en zware lucht ook een stuk minder ver, met 6630 meter voor een par-70 speelt de baan daarom serieus lang.
Op de European Tour zit je vanwege corona tijdens de toernooien echt in een bubbel. Vorige week in Engeland konden we het terrein van Forest of Arden niet af, we mochten alleen op de baan en in het hotel komen. De European Tour is heel erg streng, hier bij het US PGA zijn natuurlijk ook controles op corona maar het is veel meer ontspannen. Ik heb een eigen auto en kan ’s avonds als ik zin heb naar een restaurantje om even wat te eten en dat is toch wel prettig.
Mijn beste klassering in een major is een 21ste plaats, dat was in het US PGA van 2012. Het zou heel mooi zijn als ik die prestatie deze week kan verbeteren. Zoals in ieder toernooi begint het met het halen van de cut, als dat lukt wie weet is er dan nog meer mogelijk dan een verbetering van die 21ste plaats…
Ik sla donderdag om 12:41 lokale tijd af in de eerste ronde, dat is 21:41 in Nederland.
Helaas geen slottoernooi voor mij in Dubai na een seizoen waarin ik vaak wel twee of drie goede ronden in een toernooi heb gespeeld, maar slechts heel zelden vier.
In het Frans Open was geen onderdeel van mijn spel echt goed en op een lastige baan ga je dan ruim de cut missen.
Het Iers Open en vooral het BMW PGA Championship, twee grote toernooien, hebben niet gebracht waar ik op hoopte.