Valderrama in Zuid-Spanje is een van mijn favoriete banen. Op de smalle holes met de kurkeiken langs de fairways is lengte minder belangrijk, je moet vooral zuiver zijn van de tee en met de slagen naar de veelal kleine greens. Dat is normaal gesproken mijn kracht, maar zoals ik in het vorige bericht op deze site schreef, kampte ik in mijn laatste toernooi in Wales met een "two way miss". De afgelopen twee weken heb ik samen met mijn coach Phil Allen heel hard gewerkt om mijn swing weer in orde te krijgen. Ik bleek iets dicht te staan met mijn schouders, dus een beetje rechts van het doel, en dan is het heel lastig om mijn vertrouwde balvlucht van links naar rechts te slaan. Ook hebben we mijn grip een fractie aangepast waardoor ik minder rotatie van het clubface heb. In Nederland op de range en dinsdag tijdens een oefenronde op Valderrama sloeg ik de bal heel goed, mijn gebruikelijke kleine fade is weer terug. Dat geeft zeker vertrouwen voor het begin van dit Andalucia Masters, al is het altijd afwachten hoe het gaat in een toernooi met een scorekaart in je achterzak. Maar ik ben op Valderrama in 2016 en 2017 tweede geworden, de baan ligt me heel goed en ik heb na twee weken trainen weer veel zin om te spelen.
Melanie caddie
Dat doe ik niet met mijn vaste caddie Maarten Bosch aan de tas. Maarten is in Nederland heel ongelukkig over een hekje gestruikeld en daarbij heeft hij zijn pols gebroken. Hij wilde toch mee naar Spanje want volgens Maarten kon hij de tas ondanks die pols gewoon dragen, maar de dokter heeft hem afgeraden te vliegen. Maarten is dus thuis gebleven en dat is volgens mij ook heel verstandig. Deze week en volgende week in de Portugal Masters is mijn vriendin Melanie mee als caddie. Ik heb even overwogen een Tourcaddie te vragen, maar je moet altijd wennen aan een andere caddie en ik weet dat Maarten over een week of twee hoe dan ook weer terug is aan de tas. Ik ken Valderrama heel goed en dat geldt ook voor Victoria in Vilamoura, de baan van de Portugal Masters. Ik heb ook ervaring genoeg om de keuzes in de baan zelf te maken.
Pittig spelen
Ik ben hier natuurlijk om te presteren, maar het is ook gewoon gezellig om Mel er deze twee toernooi bij te hebben. Je ziet dat meer spelers hun vrouw of vriendin aan de tas hebben nu het leven op de Tour zich in een bubbel afspeelt. Alle spelers en de caddies zijn natuurlijk weer getest op corona en we verblijven in twee door de Tour gekozen hotels. Het is, behalve om naar de golfbaan te gaan, niet toegestaan om het hotel te verlaten. Wie ’s avonds naar een restaurant gaat wordt meteen gediskwalificeerd als de Tour er hoogte van krijgt, dat is een paar weken terug een speler overkomen bij het English Championship. De Tour is heel erg streng, en ook terecht wat mij betreft, maar het maakt de toernooien wel een stuk ongezelliger. Het hoort er momenteel gewoon bij en ik zal er zeker niet over klagen, ik ben vooral blij dat we kunnen spelen. Het weer hier in Zuid-Spanje is mooi en Valderrama ligt er zoals eigenlijk altijd perfect bij, de greens lijken nog iets harder dan in voorgaande jaren.
Er wordt de komende twee dagen flink wat wind verwacht, dus dan is het met harde en snelle greens heel pittig spelen op deze baan. Ik start donderdag om 12:30 en vrijdag sla ik om 08:35 af.
Starttijden
Volg mij ook via Twitter en Instagram
