Na mijn twaalfde plaats afgelopen zondag in het Austrian Golf Open had ik ongeveer hetzelfde gevoel als een paar weken terug na mijn zevende plaats in de Kenya Savannah Classic: het was zeker niet slecht, maar er was absoluut nog meer mogelijk geweest. Maar om op zondag tot de laatste holes mee te doen om de overwinning, moet ik een paar kostbare foutjes vermijden en beter worden rond de greens. In de laatste ronde in Oostenrijk begon ik sterk, maar na bogeys op hole 8 en 9 kreeg ik het niet meer echt aan de praat, daarom zat een top-10 notering er net niet in. Dat was jammer, maar mijn vorm is gewoon prima en vooral over het putten ben ik erg tevreden. Eind vorig jaar ben ik weer gaan werken met puttcoach Rob Mouwen en hebben we wat dingen veranderd. Ik heb daardoor absoluut progressie geboekt op de greens, dat zie ik ook duidelijk terug in de statistieken.
Voor het eerst in lange tijd zijn we bij een toernooi niet verplicht in het hotel te blijven. We mogen hier op Gran Canaria ’s avonds naar een restaurantje en dat maakt het Tourleven meteen een stuk leuker en relaxter. Eten mag vooralsnog alleen buiten op de terrassen van de restaurants, maar dat is prima want het is heerlijk weer. Overdag is het een graad of 25, een groot verschil met Oostenrijk afgelopen week, daar was het zeker tijdens de oefendagen echt ijzig koud.
We spelen het Gran Canaria Lopesan Open op Meloneras Golf. De baan ligt pal aan zee dus er is hier zeker in de middag bijna altijd wind. Dat heeft de baan ook eigenlijk wel nodig om het de spelers lastig te maken, want er is nauwelijks rough. De winnende score gaat dan ook heel erg afhangen van hoe sterk de wind zal zijn. Volgende week speel ik het Tenerife Open, een week daarna sla ik het Tenerife Championship dat recentelijk aan de kalender van de European Tour is toegevoegd over. Ik speel de week daarna zoals ik al eerder van plan was wel het British Masters.
Ik sla donderdag om 08:40 lokale tijd af, in Nederland is het een uur later dan op Gran Canaria.
Helaas geen slottoernooi voor mij in Dubai na een seizoen waarin ik vaak wel twee of drie goede ronden in een toernooi heb gespeeld, maar slechts heel zelden vier.
In het Frans Open was geen onderdeel van mijn spel echt goed en op een lastige baan ga je dan ruim de cut missen.
Het Iers Open en vooral het BMW PGA Championship, twee grote toernooien, hebben niet gebracht waar ik op hoopte.