Het Mallorca Golf Open van deze week wordt gespeeld op Golf Santa Ponsa. Dat is wel even omschakelen na de Andalucia Masters van vorige week op Valderrama. Niet qua weer, want dat is nog steeds prachtig, wel als het gaat om de conditie van de baan. De greens op Valderrama waren snel en rolden perfect, deze week gaat dat anders zijn. Je ziet aan de conditie van de baan dat dit een last-minute toernooi is, pas een paar weken terug toegevoegd aan het schema van de European Tour. Er is gewoonweg te weinig tijd geweest om de baan te prepareren. Jammer, maar ook begrijpelijk en we kunnen in ieder geval spelen en zoals ik vaker zeg, de condities zijn voor iedereen gelijk.
Vorige week eindigde ik als 37ste op Valderrama. De laatste ronde begon ik goed, -2 na twee holes, daarna vier bogeys. Dat is Valderrama, iedereen levert slagen in, maar vier bogeys in zes holes op de eerste negen was natuurlijk teveel. Vervolgens de tweede negen met drie birdies in -3, dat was weer heel goed. Met +2 eindig ik vijf slagen van de tweede plaats, zo dicht zat het veld bij elkaar. Ik was heel tevreden over het putten, de ijzers naar de greens moeten nog steeds iets scherper. Maar het spel gaat de goede kant op en ook fysiek maak ik stappen, dat is voor mij momenteel het allerbelangrijkste.
Volgende week is er geen toernooi op de European Tour. Daarna speel ik de Portugal Masters en de week erop het AVIV Dubai Championship. En weer een week later hopelijk het slottoernooi in Dubai. Het is allemaal nog een beetje vaag, maar zoals ik het nu begrepen heb kunnen de eerste vijftig spelers in de Race to Dubai die lid zijn van de European Tour dat toernooi spelen. Daar sta ik nu nog niet bij en eerlijk gezegd ben ik ook niet bezig met het halen van de seizoensfinale. Ik moet de komende toernooien gewoon goed spelen en dan zien we wel of ik het red of niet.
Als je de kans hebt om een toernooi te winnen maar slecht eindigt is dat heel teleurstellend, maar ik heb hoge verwachtingen voor 2025.
Helaas geen slottoernooi voor mij in Dubai na een seizoen waarin ik vaak wel twee of drie goede ronden in een toernooi heb gespeeld, maar slechts heel zelden vier.
In het Frans Open was geen onderdeel van mijn spel echt goed en op een lastige baan ga je dan ruim de cut missen.