Het moge duidelijk zijn dat het seizoen tot dusverre teleurstellend verloopt. Ook in het PGA Catalunya Championship miste ik de cut, voor de vijfde keer in acht toernooien. Mijn spel op de Stadium Course was van tee tot green niet goed genoeg. De rough was pittig dus was het zaak fairways te vinden en dat deed ik net te weinig. Vrijdag eindigde ik met een dubbel-bogey, maar dat kwam vooral omdat ik moest forceren in de hoop de cut nog te halen. Dat zat er dus niet in met +5. Natuurlijk baal ik dan, maar ik kijk ook vooruit en ben realistisch. Een paar weken terug ben ik met een andere coach gaan werken, Jamie Gough. Het is zeker niet de bedoeling om mijn swing te veranderen, Jamie vindt dat absoluut niet nodig. Wel hebben we mijn set-up iets aangepast. Ik hing een beetje op links, dat was er steeds meer ingeslopen de laatste jaren. Jamie wil meer een neutrale beginpositie, en daar geloof ik zelf ook in. Het is wel even wennen natuurlijk, het is nog geen automatisme, maar ik weet zeker dat het uiteindelijk beter zal zijn voor mijn swing.
Brits Masters
Jamie was er de afgelopen twee weken bij in Spanje en ook afgelopen weekend hebben we hard aan mijn spel gewerkt. Ik twijfelde of ik deze week zou spelen in het Brits Masters, maar na de twee gemiste cuts in Spanje was de keuze niet moeilijk. Ik heb de baan van The Belfry lang geleden gespeeld, het wordt een hernieuwde kennismaking deze week. Natuurlijk ken ik veel holes van de televisie, zoals de korte par-4 tiende met het water bij de green en hole 18, de dogleg naar links. Mijn resultaten vallen vooralsnog tegen, maar ik heb zin om te spelen en ga weer vol gas geven op The Belfry.
Volg mij ook op Instagram
