Na de laatste ronde van de Andalucia Masters was de teleurstelling heel erg groot. Na drie ronden op Valderrama stond ik er goed voor, mijn spel was prima, ik dacht goede zaken te kunnen doen voor de DP World Tour rankings, de jaarranglijst. Helaas had ik zondag totaal het gevoel niet op de greens. Door de regen in de ochtend waren ze wat langzamer en ik kreeg de snelheid op de een of andere manier niet onder controle. De dubbel-bogey op hole 9 was vooral heel zuur. Drie putts van ruim twee meter, dat mag natuurlijk nooit gebeuren. Ik leverde zondag strokes gained, dus ten opzichte van de rest van het veld, 3,30 slagen in op de greens. Ik sloot af met een 75 (+4), de slechtste ronde van de week. Met een 28ste plaats ben ik wel gestegen op de DP World Tour rankings van plek 151 naar 140, maar gezien mijn spel was er zo veel meer mogelijk geweest. Daarom kon je op tv na de laatste hole zien dat ik even helemaal stuk zat. Maar teleurstellingen horen bij topgolf, jezelf daarna weer oprapen en doorgaan ook.
Om de Tourkaart voor volgend seizoen te behouden moet je bij de top-117 staan na de Portugal Masters van volgende week. Zoals ik eerder heb geschreven kan ik terugvallen op de Career Money Earnings. Ik sta op die lijst 39ste en als je in de top-40 staat kun je één jaar van die categorie gebruik maken en de meeste toernooien spelen. Dat is een prettige wetenschap maar veel liever eindig ik natuurlijk in die top-117. Daarom heb ik besloten om deze week toch het Mallorca Golf Open te spelen en daarna ook Portugal. Mijn spel voelt gewoon heel goed en ik weet dat een topklassering mogelijk is.
Volg mij ook op Instagram
In het Frans Open was geen onderdeel van mijn spel echt goed en op een lastige baan ga je dan ruim de cut missen.
Het Iers Open en vooral het BMW PGA Championship, twee grote toernooien, hebben niet gebracht waar ik op hoopte.
Een bijzondere week in Zwitserland met een heel slecht begin donderdagochtend maar uiteindelijk een mooie zesde plaats op zondag.