Ik begon de laatste ronde van het BMW International Open als leider met een voorsprong van drie slagen. Dat is een mooie marge, maar natuurlijk geen enkele garantie dat je zondag ook met de beker in je handen staat. Helaas heb ik het in de laatste ronde heel erg laten liggen op Golfclub München Eichenried. Vooral het korte gemiste puttje op hole 17 kon ik zondagnacht in bed maar niet uit mijn gedachten krijgen. Ik las die putt verkeerd en ik sloeg de bal ook iets te hard, een totaal onnodige bogey op een heel bepalend moment.
Domper
Ik wist op de tee van hole 18 dat ik birdie nodig had om in een play-off te komen met Thriston Lawrence. Mijn drive was aanvallend maar helaas iets te kort en mijn bal kwam in de penaltyarea. Uiteindelijk kreeg ik door een goed ijzer naar de green nog wel een kans op birdie, maar die putt viel net niet. Om te winnen heb je wat geluk nodig en daar ontbrak het mij aan in die laatste ronde. Maar het was vooral mijn spel dat een heel stuk minder was dan de dag ervoor. Het putten was niet goed met drie 3-putts en mijn ijzers bleven te vaak links, de fade die ik normaal sla kwam er steeds niet uit. Deze tweede plaats is een enorme domper want ik had dit toernooi voor mijn gevoel gewoon moeten winnen. Maar dat is niet gebeurd en dat kan ik alleen mezelf kwalijk nemen.
Brits Open
Dit seizoen al drie derde plaatsen op de DP World Tour en nu deze tweede plek in München. In de Race to Dubai sta ik tiende, dat is ook goed natuurlijk. En door mijn tweede plaats heb ik me gekwalificeerd voor het Brits Open van volgende maand. Daar verheug ik me erg op want ik weet uit ervaring hoe mooi het is om in die major te spelen. Vorig jaar rond deze tijd zat ik mentaal in een heel moeilijke fase en stond ik aan de zijlijn, daarom ben ik zeker blij met mijn prestaties dit seizoen. Maar op dit moment overheerst nog even de teleurstelling van het missen van een gouden kans op de overwinning. Dat die overwinning er een keer gaat komen daar twijfel ik niet aan. Mijn volgende kans komt al heel snel want donderdag sla ik af in de British Masters op The Belfry, de baan bij Birmingham waar de Ryder Cup meerdere keren is gespeeld. Tegen die tijd heb ik deze domper zeker verwerkt en dan ga ik vol goede moed op jacht naar mijn zevende zege op de Tour.
