Natuurlijk wil je het seizoen met goed spel en een mooi resultaat afsluiten, maar dat zat er in het DP World Tour Championship eigenlijk geen moment in. De eerste ronde in +5 was heel matig en daarna heb ik op de Earth Course van Jumeirah alleen maar achter de feiten aangelopen. Vooral op de greens ging het de hele week totaal niet en ik eindig in het veld van vijftig spelers op de 48ste plaats. Dat is teleurstellend, maar over het hele jaar met een 26ste plaats in de Race to Dubai kan ik niet anders dan tevreden zijn. Ik ben uit een heel diep dal gekomen na die chip-yips, dit jaar heb ik voor het eerst in lange tijd weer de oude Joost gezien en dat stemt heel optimistisch voor de toekomst. Het enige wat er dit seizoen aan ontbreekt is een overwinning, maar die moet er volgend jaar dan maar komen.
Dubai Invitational
Natuurlijk had ik een kaart voor de PGA Tour willen veroveren maar het is absoluut geen ramp dat het niet is gelukt. Zoals bekend hoop ik eind van het jaar vader te worden en dan is spelen op een Tour die vertrouwd is en waar je de banen kent misschien wel beter. Ik kijk heel erg uit naar het vaderschap, vind het eerlijk gezegd ook best spannend maar vooral verheug ik me er samen met mijn vrouw Melanie heel erg op. Alles kan veranderen qua planning, maar zoals ik er nu naar kijk wordt mijn eerste toernooi als 'papa Joost' de Dubai Invitational die 11 januari begint.
In de laatste ronde op hole 9 gooide ik uit ergernis mijn driver weg en die bleef hangen in een boom. Niet hoe het hoort maar het zorgde wel voor grappige beelden...
