Een gedeelde zestigste plaats in het ISPS Handa Championship is natuurlijk niet iets waar je van droomt. Toch vond ik het een mooie week. Ik vind Japan een heel gaaf land en de mensen zijn er gek van golf. Dat enthousiasme merk je echt als je aan het spelen bent, de sfeer was super. En de Gotemba Course van de Taiheiyo Club is een fantastische baan. Golftechnisch allemaal goede holes en visueel ook waanzinnig mooi met het uitzicht op Mount Fuji.
Om hoger te eindigen dan die zestigste plaats had ik vooral meer putts moeten holen tussen de twee en zes meter, dat is een belangrijke afstand. Kortere putts hole je doorgaans wel, langer dan zes meter natuurlijk niet heel vaak. Die tussenafstand is heel bepalend. De baan speelde zeker in het weekend niet makkelijk en twee par-5 holes voor de leden waren voor ons par-4 holes, een par-70 baan dus en dan is de score altijd wat hoger. Met -3 haalde ik precies de cut en zaterdag en zondag kwam ik twee keer met een 71 (+1) van de baan. Overall was mijn spel echt niet slecht, maar soms scoor je gewoon minder goed, zeker als die putts net niet vallen.
Dat gaat deze week hopelijk wel gebeuren in het Volvo China Open op Hidden Grace Golfclub. Ik heb daar goede herinneringen want in 2016 eindigde ik als tweede achter Soomin Lee in de Shenzhen International. Toen heette de club nog Genzon GC, maar die naam hebben ze een paar jaar terug veranderd in Hidden Grace. Het is een mooie en goede baan, als ik wat meer putts kan holen tussen de twee en zes meter kan het een prima week worden.
Als je de kans hebt om een toernooi te winnen maar slecht eindigt is dat heel teleurstellend, maar ik heb hoge verwachtingen voor 2025.
Helaas geen slottoernooi voor mij in Dubai na een seizoen waarin ik vaak wel twee of drie goede ronden in een toernooi heb gespeeld, maar slechts heel zelden vier.
In het Frans Open was geen onderdeel van mijn spel echt goed en op een lastige baan ga je dan ruim de cut missen.