Ik ben op de vijftiende plaats geëindigd in het KLM Open, maar het onthaal van de toerschouwers zondag op hole 18 voelde alsof ik gewonnen had. Geweldig hoeveel toeschouwers er ieder jaar weer naar ons Open komen en ontzettend mooi om die support te ervaren. Ik had de Nederlandse fans heel graag op een nog beter resultaat dan een top-15 notering getrakteerd, maar daarvoor had ik vooral beter moeten putten. Ik was heel goed van de tee, in het strokes gained klassement tee to green van de Tour zie je dat ik op nummer 2 sta. Hoewel ik voor mijn gevoel de ijzers een stuk scherper had kunnen slaan, ben ik met de approaches de nummer 13. Als je die getallen ziet, 2 en 13, dan weet je dat ik het op de greens heb laten liggen.
De greens van The International zijn heel geonduleerd en daar had ik moeite mee. Ik zag de lijnen vaak niet en de greens waren ook wat hobbelig. Zondag kon ik de eerste negen holes geen putt in de hole krijgen. Frustrerend, maar ik ben rustig gebleven. De tweede negen kwamen de birdies gelukkig wel en de reactie van het publiek toen ik op hole 18 bijna een lange putt voor eagle holede was fantastisch, ik kreeg er kippenvel van. Door een birdie op de slothole kwam ik uit op een totaal van -6 en dat was dus goed voor een vijftiende plaats. Dat geeft aan hoe lastig The International speelde. Het is zeker een goede baan, maar net als veel andere spelers hoop ik wel dat ze een aantal greens iets gaan aanpassen. Goede slagen worden soms niet beloond maar juist afgestraft, dat zou niet moeten kunnen.
Het Italiaans Open van deze week sla ik over. Het KLM Open kost altijd extra energie en na Italië speel ik drie toernooien op rij, het BMW International Open, het Schots Open en dan een major, het Brits Open. Zeker in die laatste twee toernooien zijn er veel punten te verdienen, dus ik hoop in de maand juli in topvorm te zijn.
Als je de kans hebt om een toernooi te winnen maar slecht eindigt is dat heel teleurstellend, maar ik heb hoge verwachtingen voor 2025.
Helaas geen slottoernooi voor mij in Dubai na een seizoen waarin ik vaak wel twee of drie goede ronden in een toernooi heb gespeeld, maar slechts heel zelden vier.
In het Frans Open was geen onderdeel van mijn spel echt goed en op een lastige baan ga je dan ruim de cut missen.